പ്രഭാതത്തെ വകഞ്ഞു മാറ്റിയ സൂര്യകിരണങ്ങൾ
കണ്പീലികളെ തലോടിമെല്ലെ
പ്രശാന്ത സുന്ദരമാം നിൻ
വദനമെൻ നയനങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു
കിളികളാരവം കാതുകളെ
വിളിച്ചുണർത്തുമീ നിശ്ശബ്ദതയിൽ
പ്രണയ ത്തിലൊഴുകിയെത്തീ
നിൻ മധുര നാദം
ആലിംഗനങ്ങളിൽ ഓളങ്ങൾ
മുങ്ങി നിവരവെ
കര സ്പർഷത്താൽ എന്നെ നിൻ
നെഞ്ചോടണച്ചു
നിന്നരികിലിരിക്കുമോരോ നിമിഷവും
തെന്നലെൻ മനമാകെ കുളിരേകി
നിന്നോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം
എന്നെ മാലാഖയെന്നു വാഴ്ത്തി
No comments:
Post a Comment