ബാല്യകാല സഖി- ബഷീര്‍

ബഷീറിന്റെ ഈ കഥ ഞാന്‍ വായിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിട്ട് എത്രയോ നാളായി. എത്ര തവണ വായനശാലയില്‍ ഇതിന്റെ ഒരു കോപ്പി കിട്ടാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരുപാട് പേരോട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. പുസ്തക കടകളില്‍ തിരക്കി. കിട്ടിയില്ല. അങ്ങനെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ ആയിട്ടുള്ള ആഗ്രഹം മനസ്സില്‍ ഉറങ്ങി കിടന്നു.ഇന്നലെ അവിചാരിതമായി പോയ മേളയില്‍ നിന്നും ബാല്യകാല സഖി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എനിക്ക് ആദ്യം വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാന്‍ ഒന്ന് കൂടെ എടുത്ത് നോക്കി. അത് കഥ തന്നെ അല്ലേ അതോ അതിനെകുറിച്ചുള്ള മറ്റൊരു പുസ്തകം ആണോ എന്ന്‍ . ഉറപ്പിച്ചു അത് ഞാന്‍ അന്വേഷിച്ചു നടന്ന പുസ്തകം തന്നെയാണ്.

താമസിച്ചില്ല. ഇന്നലെ തന്നെ വായിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പക്ഷെ അധികം വായിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല പക്ഷെ ഇന്ന്‍ കൊണ്ട് ഞാനത് വായിച്ചു പൂര്‍ത്തിയാക്കി. മജീദ്‌. സുഹറ . പ്രണയം സ്നേഹം എന്നത് ജോലിയും പണവും മാത്രം ആണെന്ന്‍ കരുതുന്നവര്‍ ഇത് വായിച്ചാല്‍ ഇഷ്ടം ആവില്ല. തീര്‍ച്ച. ഇതിലെ പ്രണയം ഇന്നത്തെ കാലത്തിനു അനുയോജ്യമല്ല. ഈ ന്യൂ gen വിശേഷണം നല്‍കുന്ന കുട്ടികള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും ഇഷ്ട്ടപെടില്ല.

നാട് വിട്ടു പോകുന്ന മജീദ്‌ മടങ്ങി വരുമോ ഇല്ലയോ എന്ന്‍ അറിയാതെ മറ്റൊരു വിവാഹം ചെയുന്ന സുഹറയെ വെറുക്കാന്‍ മജീദിന് കഴിയില്ല. കുട്ടിക്കാലം മുതല്‍ വഴക്കിട്ടു വളര്‍ന്നവര്‍ എന്നാലും മജീദിന്റെ സ്വപ്നത്തിലെ രാജകുമാരി എന്നും അവള്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു. അവളെ തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്തോഷം പുതിയ ഒരു ജീവിതമാണ്‌ രണ്ടു പേര്‍ക്കും നല്‍കിയത്. പക്ഷെ വിധി ഒരിക്കലും അവരെ അനുകൂലിച്ചില്ല.

രസകരമായ ഒരു കണക്ക് ഉണ്ട്. ഒന്നും ഒന്നും എത്രയ മജീദ്‌ ? ഇമ്മിണി വലിയ ഒന്ന്‍ എന്നായിരുന്നു മജീദിന്റെ ഉത്തരം. സത്യത്തില്‍ ബഷീറിന്റെ ഈ ഉത്തരം എന്നെ ശരിക്കും ഞെട്ടിച്ചു. എങ്ങനെ ഈ രീതിയില്‍ ചിന്തിക്കാന്‍ ആവുന്നു. സംഖ്യകള്‍ പ്രകാരം ഒന്നും ഒന്നും രണ്ടാണ്. പക്ഷെ രണ്ട് നദികള്‍ ചേര്‍ന്നാല്‍ നമുക്ക് വലിയ ഒരു നദി കിട്ടും എന്നല്ലാതെ രണ്ട് നദി ആവുമെന്ന്‍ പറയാന്‍ കഴിയുമോ? ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് ആ കണക്ക് എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി.

കഷ്ട്ടപ്പാടിന്റെയും ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ക്കിടയിലും കൈ വിടാതെ നില്‍ക്കുന്നതാണ് സ്നേഹം. സമ്പത്തിലും പ്രശസ്തിയിലും അല്ല ജീവിതത്തില്‍ കൂടെ നില്‍ക്കുന്നവരാണ് നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍.